Move on now
Είναι το τραγούδι που μου κρατάει παρέα αυτό το πρωινό,μιας ακόμη θλιβερής Κυριακής.Οι υγρές νότες του πιάνου
είναι η συντροφιά της βροχής,η ζεστή φωνή,η αδυναμία μου να δω πέρα από αυτό που
αισθάνομαι.
Όσο για τον τίτλο,φωνή βοώντος...
posted by still ill @ 9:55 PM
1 Comments:
Κοκοβιέ σ'ευχαριστώ,γενικά για τη θετικότητα σου,ιδιαίτερα σήμερα για την περιγραφή της χθεσινής σου νύχτας στα μπουζούκια.
Ήταν το μόνο πράγμα που με έκανε και γέλασα σήμερα.
Όσο για το mail,θα το κοιτάξω,μάλλον κάποια πατάτα θα έχω κάνει,μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι(περί πληροφορικής).
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home